Արէա (04.10.2023)
Երեկ "Poor Things"-ը նայեցինք:
Հիմա նայում եմ դրածս լինքով, ռեյթինգը imdb-ում 8,4 է։
Ֆիլմն ինձ համար ընդհանուր ահագին "disturbing" էր, ու էնքան հերձարանային-անատոմիական տեսարանները չէ, ինչքան սեռականները։
Ինձ թվում է, հատկապես էն պատճառով, որ «երեխա լինելու» համադրությունը սեռական ակտերի հետ մոտս ահավոր զգացողություն էր առաջացնում․ շատ չխորանամ սյուժեի մեջ, որ մեծ սփոյլեր չլինի։
Կերպարները լավն էին (հատկապես՝ արականները, իրենց դերերի մեջ), պատմությունը՝ տարած, ներկայացնելու ձևը՝ մռայլության, սիրունության ու աբսուրդի գունավոր խառնուրդ, թեմաներից երևի ամենաակնառուն կանացի էմանսիպացիայի ու ֆեմինիզմի գիծն էր։
Ամեն դեպքում, ֆիլմը մի ձև իմը չէր։ Ու 2 ժամ 20 րոպեն ահագին դժվար անցան։
Կինոթատրոնից դուրս գալիս ընկերս թե՝ «Դե գոնե "Everything Everywhere All at Once" չէր»։ Հա, էդ մեկի հետ համաձայն եմ։ Վերջինս նայելը լրիվ տանջանք էր։
Աթեիստ (23.01.2024), մարդ եղած վախտ (24.01.2024)
Ես էլ մի քիչ առաջ ուզում էի գալ կողքի թեմա, խորհուրդ տալ էս ֆիլմը նայել։ Ինչպես Յորգոս Լանթիմոսի ցանկացած այլ ֆիլմ, էս մեկն էլ լրիվ ինքն էր։ Դե Լանթիմոսի սև հումորի համար ուշքս գնում ա, էս ֆիլմում էլ դրա պակասը չկար։ Մանավանդ էն այծի տեսարանն անընդհատ հիշում, ծիծաղում եմ։ Ու ոնց որ ամուսինս ասեց, էս ֆիլմն էն էր, ինչ «Բարբին» պիտի լիներ, բայց չէր։
Ու հավեսը նաև էն էր, որ լիքը ուրիշ ֆիլմերի հղումներ կային։ Իսկ Էմմա Սթոունի խաղն ուղղակի շշմեցուցիչ էր, չնայած որ մինչև հիմա իրան տանել չէի կարողանում։
boooooooom (04.02.2024), Աթեիստ (23.01.2024), մարդ եղած վախտ (24.01.2024)
Ես իրեն ոնց ֆիլմից առաջ տանել չէի կարող, էնպես էլ դրանից հետո, բայց դե դերեր կան, որ լրիվ իրենն են, ինչպես օրինակ՝ "The Favourite"-ում։
Ինչ-որ ցինիկ-լկտի-չափից դուրս ինքնավստահ բան կա իր ստեղծած կերպարների մեջ, ու եթե դերը հենց էդ էլ պահանջում է, ուրեմն դա իսկը իրենն է։
"Dune: Part Two"-ն նայող եղե՞լ է։
Առաջին մասը լրիվ մաշկիս տակ էր անցել․ կատարյալ սիրունություն։
Երկրորդ մասը․․․ Չգիտեմ, երևի ամեն տարի ավելի դժվար է դառնում ինչ-որ բաներ գտնել, որոնք հետաքրքիր են, նոր․ մարդ տարիքի հետ երևի էնքան է տարբեր բաներ տեսնում ու ապրում, որ լրիվ հագենում է։ Մի խոսքով, էս երկրորդ մասը էմոցիաներ չառաջացրեց, ոչինչ չասեց, ինչ-որ ձգած-ձգձգած պատմություն՝ հակասական կոմպոնենտներով, որն ինձ համար իմաստ չուներ։
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Դերասանները շատ լավն են, ինչքանով որ ճանաչում եմ ուրիշ ֆիլմերից։ Բայց դե էդ էլ է արդեն կարմիր դրոշի պես մի բան դարձել, երբ մի ֆիլմում լիքը լավ դերասաններ են իրար գլխի հավաքում, եսիմ։
Մի քանի օր առաջ մի ֆիլմ նայեցի՝ ահագին պարզ ու թափանցիկ ուղերձով ("Spaceman"), որի ռեյթինգը IMDB-ում ընդամենը 5,8 է, բայց նենց էի հուզվել էդ ֆիլմից․ երևի այնուամենային դեռ կան ֆիլմեր, որոնք կարող են դուր գալ, եթե անգամ դուր գալու պարամետրերը ամբողջովին բացատրելի չեն։
Վերջին խմբագրող՝ ivy: 10.03.2024, 13:30:
Աթեիստ (18.03.2024)
Մենք Dune-երից ոչ մեկը չէինք նայել, գրքերին, խաղերին ու էդ աշխարհին ընդհանրապես ծանոթ չէինք։
Dune II-ը էնքան գովացին, դրեցինք առաջինը նայեցինք, որ երկրորդը մեծ էկրանին նայենք։
Հետաքրքիր էր, որ դահլիճից դուրս գալու պահին մտածում էի, որ անիմաստ շատ էին գովում, բայց հաջորդ օրերին ֆեսյում իրա թեմայով ցանկացած նկար ու մեմ հանդիպելիս զգում էի, որ հաճելի հիշողություններ են արթնանում։ Մի քանի բացատրող վիդեոներ էլ նայեցի, որ մի քիչ պարզ լինեն որոշ մանրամասներ, ու ավելի հետաքրքիր դարձավ։
Կարճ ասած շատ եմ հավանել։
Ժամանակ լինի, սկսեմ Վիլնյովի մնացած ֆիլմերը նայել։
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Ոնց ասեցի՝ իմ մոտ հակառակն ա։
Երեկ նոթբուքի վրա առաջինը նայեցինք, որ դեպքերը հիշեինք ու 100500 անգամ ավելի լավն էր քան երկրորդն այմաքսով։
Կային լավ պահեր, բայց էսքան գովասանք որ ինետում հնչում ա, կարծում եմ չարժի։
7/10 իմ համար։
Կարծեմ ռեժիսորական վերսիայից մի 40 րոպե կրճատել են, մի կողմից մտածում եմ, որ էդ 40 րոպեն կարային էնքան բան փոխեին, որ դուրս գար, մյուս կողմից առանց էդ էլ մի 5 անգամ ժամը նայեցի ։Դ
The cake is a lie.
Երևանի օդանավակայանը ռուսական սերիալում
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
ivy (08.05.2024)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ